अथ हैनं भार्गवो वैदर्भिः पप्रच्छ

• अथ हैनं भार्गवो वैदर्भिः पप्रच्छ । भगवन् कत्येव देवाः प्रजा विधारयन्ते । कतर एतत् प्रकाशयन्ते । कः पुनरेषां वरिष्ठ इति ॥ १ ॥
• तस्मै स होवाच । आकाशो ह वा एष देवो वायुरग्निरापः पृथिवी वाङ्मनश्चक्षुः श्रोत्रं च । ते प्राकाश्या अभिवदन्ति । वयमेतद् बाणमवष्टभ्य विधारयाम इति ॥ २ ॥
• तान् वरिष्ठः प्राण उवाच । मा मोहमापद्यथाहमेवैतत् पञ्चधाऽऽत्मानं विभज्यैतद् बाणमवष्टभ्य विधारयामीति । तेऽश्रद्दधाना बभूवुः । सोऽभिमानादूर्ध्वमुत्क्रमत इव । तस्मिन्नुत्क्रामत्यथेतरे सर्व एवोत्क्रमन्ते । तस्मिंश्च प्रतिष्ठमाने सर्व एव प्रतिष्ठन्ते ॥ ३ ॥
• तद्यथा मधुमक्षिका मधुकरराजानमुत्क्रामन्तं सर्वा एवोत्क्रमन्ते । तस्मिंश्च प्रतिष्ठमाने सर्वा एव प्रतिष्ठन्ते । एवं वाङ्मनश्चक्षुःश्रोत्रं चेति । ते प्रीताः प्राणं स्तुन्वन्ति ।
• एषोऽग्निस्तपत्येष सूर्य एष पर्जन्यो मघवानेष पृथिवी रयिर्देवः सदसच्चामृतं च यत् ॥ ४ ॥
• अरा इव रथनाभौ प्राणे सर्वं प्रतिष्ठितम् ।
• ऋचो यजूंषि सामानि यज्ञः क्षत्रं च ब्रह्म च ॥ ५ ॥
• प्रजापतिश्चरसि गर्भे त्वमेव प्रतिजायसे ।
• तुभ्यं प्राण प्रजास्त्विमाः यत् प्राणैः प्रतितिष्ठसि ॥ ६ ॥
• देवानामसि वह्नितमः पितॄणां प्रथमा स्वधा ।
• ऋषीणां चरितं सत्यमथर्वाऽङ्गिरसामपि ॥ ७ ॥
• इन्द्रस्त्वं प्राण तेजसा रुद्रोऽसि परिरक्षिता ।
• त्वमन्तरिक्षे चरसि सूर्यस्त्वं ज्योतिषां पतिः ॥ ८ ॥
• यदा त्वमभिवर्षस्यथेमाः प्राण ते प्रजाः ।
• आनन्दरूपास्तिष्ठन्ति कामायान्नं भविष्यतीति ॥ ९ ॥
• व्रात्यस्त्वं प्राणैकऋषिरत्ता विश्वस्य सत्पतिः ।
• वयमद्यस्य दातारः पिता त्वं मातरिश्व नः ॥ १० ॥
• याते तनूर्वाचि प्रतिष्ठिता या श्रोत्रे या च चक्षुषि ।
• या मनसि सन्तता शिवां तां कुरु मोत्क्रमीः ॥ ११ ॥
• प्राणस्यैतद्वशे सर्वं त्रिदिवे यत् प्रतिष्ठितम् ।
• मातेव पुत्रान् रक्षस्व श्रीश्च प्रज्ञां च विधेहि न इति ॥ १२ ॥