आविः सन्निहितं गुहाचरं नाम महत् पदम्

• आविः सन्निहितं गुहाचरं नाम महत् पदम् ।
• अत्रैतत् सर्वमर्पितमेजत् प्राणन्निमिषच्च यत् ॥ १ ॥
• एतज्जानथ सदसद्वरेण्यं परं विज्ञानाद् यद्वरिष्ठं प्रजानाम् ।
• यदर्चिमद् यदणुभ्योऽणु च यस्मिंल्लोका निहिता लोकिनश्च ॥ २ ॥
• तदेतक्षरं ब्रह्म स प्राणस्तदु वाङ्मनः ।
• तदेतत् सत्यं तदमृतं तद् वेद्धव्यं सोम्य विदि्ध ॥ ३ ॥
• धनुर्गृहीत्वौपनिषदं महास्त्रं शरं ह्युपासानिशितं सन्दधीत ।
• आयम्य तद्भावगतेन चेतसा लक्ष्यं तदेवाक्षरं सोम्य विदि्ध ॥ ४ ॥
• प्रणवो धनुः शरो ह्यात्मा ब्रह्म तल्लक्ष्यमुच्यते ।
• अप्रमत्तेन वेद्धव्यं शरवत् तन्मयो भवेत् ॥ ५ ॥
• यस्मिन् द्यौः पृथिवी चान्तरिक्षमोतं मनः सह प्राणैश्च सर्वैः ।
• तमेवैकं जानथ आत्मानमन्या वाचो विमुञ्चथामृतस्यैष सेतुः ॥ ६ ॥
• अरा इव रथनाभौ संहता यत्र नाड्यः ।
• स एषोऽन्तश्चरते बहुधा जायमानः ॥ ७ ॥
• ओमित्येवं ध्यायत आत्मानं स्वस्ति वः पराय तमसः परस्तात् ॥ ८ ॥
• यः सर्वज्ञः सर्वविद् यस्यैष महिमा भुवि ।
• दिव्ये ब्रह्मपुरे ह्येष व्योम्न्यात्मा सम्प्रतिष्ठितः ॥ ९ ॥
• मनोमयः प्राणशरीरनेताप्रतिष्ठितोऽन्ने हृदयं सन्निधाय ।
• तद् विज्ञानेन परिपश्यन्ति धीरा आनन्दरूपममृतं यद् विभाति ॥ १० ॥
• भिद्यते हृदयग्रन्थिश्छिद्यन्ते सर्वसंशयाः ।
• तक्षीयन्ते चास्य कर्माणि तस्मिन् दृष्टे परावरे ॥ ११ ॥
• हिरण्मये परे कोशे विरजं ब्रह्म निष्कलम् ।
• तच्छुभ्रं ज्योतिषां ज्योतिस्तद्यदात्मविदो विदुः ॥ १२ ॥
• न तत्र सूर्यो भाति न चन्द्रतारकं नेमा विद्युतो भान्ति कुतोऽयमग्निः ।
• तमेव भान्तमनुभाति सर्वं तस्य भासा सर्वमिदं विभाति ॥ १३ ॥
• ब्रह्मैवेदममृतं पुरस्तात् पश्चात् ब्रह्म दक्षिणतश्चोत्तरेण ।
• अधश्चोर्ध्वं च प्रसृतं ब्रह्मैवेदं विश्वमिदं वरिष्ठम् ॥ १४ ॥